Ograniczanie strat i marnotrawstwa żywności – kontekst prawny i prace w Polsce nad modelem most

Efektem zachodzących błędów, wzrostu masy towarów znajdującej się w obrocie oraz wydłużania się kanałów dystrybucyjno – logistycznych jest obserwowana na świecie coraz większa skala strat i marnotrawstwa żywności. Zjawisko to dotyczy wszystkich etapów łańcucha żywnościowego „od pola do stołu”, poczynając od produkcji pierwotnej, przetwórstwa, handlu, gastronomii, dystrybucji, kończąc na gospodarstwach domowych.

Dokumenty unijne zobowiązują państwa członkowskie do ograniczenia powstawania odpadów żywnościowych na wszystkich etapach łańcucha żywnościowego. Działania te wpisują się w założenia związane ze strategią „Europa 2020”. Komisja Europejska w komunikacie dotyczącym efektywnego korzystania z zasobów jeden ustęp poświęciła problemowi produktów żywnościowych i konieczności zmniejszenia ich marnotrawstwa. W 2010 roku Dyrektoriat Środowiska Komisji Europejskiej wydał opracowanie „Preparatory Study on Food Waste Across EU 27”, w którym zidentyfikował 106 inicjatyw podejmowanych w krajach członkowskim w celu ograniczenia strat żywności. Jako przykład można podać irlandzkie rozporządzenie nakładające obowiązek segregowania odpadów żywnościowych w marketach.