„Propozycja Komisji zawiera kilka pozytywnych kwestii, w szczególności dążenie do harmonizacji w celu zwiększenia ilości opakowań w zamkniętym obiegu w całej UE. Brakuje jednak narzędzi wspierających sektory żywności, napojów i opakowań infrastrukturą i czynnikami umożliwiającymi szybsze wdrażanie procesów w zakresie zapobiegania powstawaniu odpadów opakowaniowych oraz wspierania ponownego użycia i recyklingu” – powiedział Andrzej Gantner, wiceprezes i dyrektor generalny PFPŻ ZP.

„Wyznaczone cele i ramy czasowe, w szczególności dotyczące ponownego użycia i ponownego napełniania, są zamierzone w dobrych intencjach, ale niestety nierealne ze względu na brak zapewnienia odpowiedniego wsparcia. Z tego względu propozycja Komisji nie wzmocni, a wręcz może utrudnić osiągnięcie celów w zakresie zrównoważonych opakowań”.

Zgodnie z ambicjami UE dotyczącymi gospodarki o obiegu zamkniętym, zarówno europejski, jak i polski przemysł spożywczy i napojów zainwestował środki w rozwój zrównoważonych opakowań. Jednak na przestrzeni lat wysiłki przemysłu były hamowane przez brak odpowiedniej infrastruktury do zbiórki i sortowania w wielu krajach w całej UE, opóźnione wydawanie zezwoleń na innowacje w zakresie recyklingu oraz rosnący brak dostępnych surowców wtórnych przeznaczonych do kontaktu z żywnością. W związku z tym, PFPŻ ZP podkreśla, iż branża potrzebuje stabilnych i spójnych warunków do angażowania się w długoterminowe inwestycje biznesowe umożliwiające zapewnienie obiegu zamkniętego opakowań.

Z drugiej strony instrument prawny w postaci rozporządzenia, a nie dyrektywy, powinien ułatwiać zharmonizowane podejście we wszystkich państwach członkowskich UE, w tym zharmonizowane instrukcje dotyczące sortowania, minimalne wymogi dotyczące systemów kaucyjnych oraz eko-modulację opłat z tytułu rozszerzonej odpowiedzialności producentów  (ROP).

Niemniej, w ocenie PFPŻ ZP propozycja Komisji nadal pozostawia zbyt wiele miejsca na rozbieżne inicjatywy krajowe, które jeszcze bardziej mogą podzielić jednolity rynek.

Ponadto wniosek daje Komisji Europejskiej szerokie uprawnienia do rozszerzania środków, takich jak zakazy stosowania wybranych rodzajów opakowań, co nie zapewnia przedsiębiorstwom w całej UE przewidywalności ukierunkowania ich inwestycji w nadchodzących latach.

PFPŻ ZP jest również zaniepokojona obciążeniami administracyjnymi i kosztami, jakie wniosek nakłada na firmy, zwłaszcza 289 000 europejskich MŚP z branży spożywczej.

Reasumując, PFPŻ ZP uważa, że ​​finalna regulacja Komisji powinna uwzględnić poniższe kwestie:

• Zapewnienie jednoznacznych definicji i terminowe wydanie niebudzących wątpliwości wytycznych dla branży
• Przyjęcie realistycznych celów i ram czasowych, upewniając się, że cele te uwzględniają koszty, wpływ na środowisko, a także jakość dostępnej infrastruktury i technologii
• Stosowanie w minimalnym stopniu prawa wtórnego, które mogłoby spowodować znaczące i nieprzewidywalne zmiany
• Zapobieganie fragmentacji jednolitego rynku
• Przyspieszenie innowacji w nowych technologiach i rozwiązaniach opakowaniowych.

Teraz do Parlamentu Europejskiego i Rady Europejskiej należy zaproponowanie niezbędnych warunków, które wesprą przemysł żywności i napojów w jego ambicjach związanych z realizacją gospodarki o obiegu zamkniętym w zakresie opakowań do żywności i napojów.