Dyrektywa (UE) 2020/2184 w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi przewiduje ustanowienie listy obserwacyjnej dotyczącej substancji i związków wzbudzających zainteresowanie opinii publicznej lub naukowców z powodów zdrowotnych w odniesieniu do wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi . Na liście obserwacyjnej wskazuje się wartość wytyczną dla każdej substancji lub związku oraz – w razie konieczności – możliwą metodę analizy niepociągającą za sobą nadmiernych kosztów.

W opublikowanej decyzji Komisji Europejskiej na liście obserwacyjnej umieszczono 2 substancje:

17-beta-estradiol i nonylofenol  - ze względu na ich właściwości zaburzające gospodarkę hormonalną oraz ryzyko, jakie stwarzają dla zdrowia ludzkiego. Na podstawie najnowszych zaleceń Światowej Organizacji Zdrowia dotyczących parametrów wody pitnej ustanowiono wartości wytyczne w wysokości 300 ng/l dla nonylofenolu i 1 ng/l dla 17-beta-estradiolu.

Państwa członkowskie zgodnie z postanowieniami bazowej dyrektywy 2020/2184 wprowadzą wymogi dotyczące monitorowania potencjalnej obecności umieszczonych na liście obserwacyjnej substancji lub związków w odpowiednich punktach łańcucha dostaw wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. W przypadku gdy substancja lub związek umieszczone na liście obserwacyjnej zostaną wykryte w stężeniach przekraczających wartości wytyczne określone w liście obserwacyjnej, państwa członkowskie mają zapewnić, aby rozważono zastosowanie następujących środków i aby zastosowano te środki, które zostaną uznane za istotne:
a) środki zapobiegawcze, środki łagodzące lub odpowiednie monitorowanie w obszarach zasilania dla punktów poboru wody lub w wodzie surowej;
b) wprowadzenie wymogu, aby dostawcy wody prowadzili monitorowanie tych substancji lub związków;
c) wprowadzenie wymogu sprawdzania przez dostawców wody, czy uzdatnianie jest adekwatne do osiągnięcia wartości wytycznej, lub aby w stosownych przypadkach optymalizowali uzdatnianie; oraz
d) działania naprawcze zgodnie z art. 14 ust. 6 dyrektywy, w przypadku gdy państwa członkowskie uznają to za konieczne dla ochrony zdrowia ludzkiego.