Projekt ustawy ma na celu doprecyzowanie przepisów i uproszczenie obowiązku sprawozdawczego oraz poprawę efektywności postępowania w sprawie nadmiernego opóźniania ze spełnianiem świadczeń pieniężnych.

Najważniejsze propozycje:

1. uproszczenie obowiązku sprawozdawczego o praktykach płatniczych:

- wyłączenie ze sprawozdań świadczeń przedawnionych

- wyłączenie ze sprawozdań świadczeń pomiędzy spółkami w ramach jednej grupy kapitałowej, 

- zwolnienie z obowiązku sprawozdawczego spółek wchodzących w skład podatkowych grup kapitałowych,

- wydłużenie terminu na złożenie sprawozdania z 31 stycznia na 30 kwietnia;

2. doprecyzowanie i uregulowanie kwestii dotyczących obowiązku sprawozdawczego o praktykach płatniczych:

- uregulowanie w ustawie, że w przypadku spółek komandytowych obowiązek sprawozdawczy za spółkę ma komplementariusz prowadzący sprawy spółki,

- uregulowanie kwestii składania korekty sprawozdania – proponuje się wskazać wprost w przepisie, że w przypadku, gdy ujawniono błędy mające istotny wpływ na ogólny obraz praktyk płatniczych podmiotu, sprawozdanie można skorygować (korekty będzie można dokonać poprzez złożenie nowego sprawozdania. Wymagane będzie również uzasadnienie przyczyny korekty. Poprawione sprawozdanie będzie można przesłać w aplikacji do składania sprawozdań dostępnej na stronie www.biznes.gov.pl),

- wskazanie wprost w ustawie kursu walutowego, po którym należy przeliczać świadczenia spełnione/niespełnione otrzymane/nieotrzymane w walutach na potrzeby sprawozdawczości oraz postępowania w sprawie nadmiernych opóźnień,

- dookreślenie z jaką dokładnością należy wykazywać wartość świadczeń i udziałów – proponuje się wskazać wprost w ustawie, że wartości w sprawozdaniu podaje się z dokładnością odpowiednio do 1 grosza i setnych części procentu,

- doprecyzowanie zasad składania pełnomocnictwa,

- zmiana sposobu sprawozdawania świadczeń spełnionych i otrzymanych (wykazywanie w sprawozdaniu wartości świadczeń pieniężnych otrzymanych/spełnionych w odniesieniu do terminów umownych, a gdy termin umowny będzie niezgodny z ustawowym w odniesieniu do maksymalnego terminu ustawowego, zamiast w terminach liczonych od dnia wystawienia faktury),

- zmiana sposobu raportowania wartości świadczeń pieniężnych nieotrzymanych i niespełnionych - wykazywanie z podaniem terminu opóźnienia – w ramach określonych przedziałów

- określenie w ustawie terminu publikacji sprawozdań w BIP – proponuje się, aby minister właściwy do spraw gospodarki publikował zbiorcze zestawienie sprawozdań corocznie w terminie do 31 lipca;

3. poprawa efektywności postępowania w sprawie nadmiernego opóźniania ze spełnianiem świadczeń pieniężnych i uelastycznienie modelu karania:

- zmiana zasad karania za nadmierne opóźnianie się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych przez wprowadzenie uznaniowości Prezesa UOKiK przy wymiarze kary, wraz ze wskazaniem przesłanek/dyrektyw wymiaru kary oraz modyfikację wzoru, według którego będzie liczona maksymalna kara za nadmierne opóźnienie ze spełnianiem świadczeń pieniężnych (zaproponowana metoda obliczania kary umożliwi przyspieszenie i uproszczenie prowadzonych postępowań. Jednocześnie maksymalna wysokość wymierzanych kar nadal będzie uzależniona od wartości zatorów). Dodatkowe informacje przedstawiono w uzasadnieniu do projektu ustawy,

- wprowadzenie instytucji tzw. wezwań miękkich (na wzór art. 49a ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów): Prezes UOKiK, bez wszczynania postępowania, będzie mógł wystąpić do przedsiębiorcy w sprawach z zakresu nadmiernego opóźniania się ze spełnianiem świadczeń pieniężnych (prewencja, kształtowanie świadomości oraz możliwość zmiany praktyki przedsiębiorcy bez konieczności wszczęcia postępowania, co umożliwia szybsze podejmowanie działań przez Prezesa UOKIK),

- wyłączenie opóźnień w ramach grup kapitałowych z zakresu postępowań w sprawie nadmiernych opóźnień,

- wprowadzenie zasad przewalutowania świadczeń pieniężnych wyrażonych w walutach obcych;

4. pozostałe zmiany:

- nałożenie obowiązku składania oświadczenia o swoim statusie na wszystkich dużych przedsiębiorców - obecnie tylko duzi przedsiębiorcy będący dłużnikami mają obowiązek składania drugiej stronie transakcji handlowej oświadczenia o swoim statusie. W praktyce dochodzi do sytuacji kiedy ich duzi kontrahenci zatajają swój status, żeby móc korzystać z odsetek ustawowych, lub po krótszym terminie - z odsetek ustawowych za opóźnienie w transakcjach handlowych. Ponadto proponuje się, aby oświadczenie było składane raz w danej relacji biznesowej, a aktualizacja byłaby wymagana w przypadku zmiany statusu - zgodnie z obowiązującymi przepisami oświadczenie składa się w przypadku każdej transakcji handlowej,

- wprowadzenie nieważności zastrzeżenia umownego zakazującego wierzycielowi zbywania wierzytelności. Umowny zakaz cesji wierzytelności jest szczególnie dotkliwy w relacjach asymetrycznych, w których występuje element przewagi kontraktowej. Niemniej zaproponowane rozwiązanie odnosi się również do transakcji symetrycznych. Nie ma bowiem uzasadnienia, aby podmiot, który nie wywiązuje się ze swoich podstawowych obowiązków umownych, jakim jest regulowanie świadczenia pieniężnego w terminie, mógł jednocześnie powoływać się na zastrzeżenie umowne o niedopuszczalności cesji. Jednocześnie ze względu na szczególną sytuację podmiotów publicznych będących podmiotami leczniczymi, zaproponowano wyłączenie z projektowanej regulacji transakcji handlowych, w których podmioty te występują w roli dłużników.