Panel „Edukacja jako skuteczne narzędzie polityki prozdrowotnej” odbył się w dniu 29 września 2016 r. w ramach I Kongresu Zdrowia Pracodawców RP. W dyskusji wzięli udział:

• Magdalena Olszanecka – Glinianowicz, prezes Polskiego Towarzystwa Badań nad Otyłością,
• Olesia Frączek, wiceprezes Federacji Konsumentów,
• Krystyna Gutkowska, Dziekan Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji SGGW,
• Marek Posobkiewicz, Główny Inspektor Sanitarny,
• Maciej Zdziarski,  prezes Instytutu Łukasiewicza,
• Andrzej Gantner, dyrektor generalny PFPŻ ZP.
  

Zmiany trybu życia polskiego społeczeństwa mają niewątpliwy wpływ na powstawanie wielu niekorzystnych zjawisk w obszarze zdrowia publicznego. Nadużywanie alkoholu, niewłaściwe nawyki żywieniowe czy niewystarczająca aktywność fizyczna to tylko niektóre z czynników, składających się m.in. na wzrastający odsetek nadwagi i otyłości oraz związanych z nimi przewlekłych chorób niezakaźnych.

W związku z powyższym uczestnicy Panelu jednogłośnie opowiedzieli się za potrzebą prowadzenia edukacji konsumentów w zakresie zdrowego stylu życia i zbilansowanej diety, która jest niezbędnym elementem promocji zdrowia. Kluczowe postulaty obejmowały następujące punkty:

• Edukacja prozdrowotna powinna być prowadzona długofalowo i obejmować jak największe grupy społeczne. W szczególności działania w tym zakresie powinny być kierowane do szczególnie wrażliwych grup konsumentów tj. dzieci, młodzieży i osób starszych;
• Dla skuteczności edukacji prozdrowotnej niezbędne jest prowadzenie działań na zasadzie zintegrowanego, holistycznego podejścia uwzględniającego podejmowanie aktywności w wielu obszarach – np. edukacja dzieci i młodzieży w ramach programu nauczania, edukacja w placówkach szkolnych skierowana do środowiska szkolnego (w tym nauczyciele, pedagodzy, osoby zajmujące się żywieniem zbiorowym), edukacja pracowników w miejscu pracy, edukacja pacjentów poprzez służbę zdrowia i ekspertów z zakresu zdrowia publicznego i inne;
• Kluczem do efektywności prowadzenia prozdrowotnych działań edukacyjnych jest zaangażowanie szerokiego grona stron zainteresowanych reprezentujących zarówno środowisko naukowe, administrację publiczną, społeczeństwo obywatelskie, jak i sektor prywatny. Tego typu podejście, bazujące na partnerstwie publiczno-prywatnym jest również rekomendowane na poziomie Unii Europejskiej – zarówno przez Komisję Europejską, jak i Europejską Platformę ds. Diety, Aktywności Fizycznej i Zdrowia.
• Realizowany na zasadzie społecznej odpowiedzialności aktywny, podmiotowy udział sfery biznesu w działania prozdrowotne może skutecznie wspierać zarówno programy edukacyjne, jak również aktywnie wspierać konsumentów w zakresie stosowania w praktyce zasad zdrowego stylu życia, jednocześnie przyczyniając się do zapewnienia prozdrowotnego wpływu środowiska na zachowanie jednostki. Niezbędnym elementem edukacji prozdrowotnej jest bowiem jednoczesne ułatwianie konsumentom dostępu do wiedzy żywieniowej np. poprzez łatwe do zrozumienia systemy znakowania żywności (RWS) oraz odpowiedzialną komunikację marketingową. Tego typu działania stanowią naturalne uzupełnienie wiedzy, jaką zdobywają konsumenci w procesie szerokiej edukacji społecznej. W tym kontekście, rola sektora prywatnego jest nie do przecenienia.
• Przemysł spożywczy, powinien być wspierany w podejmowaniu inicjatyw z zakresu edukacji konsumentów, znakowania (system RWS), odpowiedzialnego marketingu oraz działań reformulacyjnych. Wsparcie to powinno polegać m.in. na promowaniu rozwiązań samoregulacyjnych i/lub koregulacyjnych (współregulacyjnych). Tego typu rozwiązania stanowią bowiem efektywną i lepiej dopasowaną do faktycznych potrzeb (zarówno konsumentów, jak i przedsiębiorców) alternatywę dla tradycyjnych uregulowań.
• Przy prowadzeniu działań należy mieć na względzie, że nie powinny one zawierać elementów mogących ograniczać prawo jednostki do swobodnego wyboru stylu życia i sposobu odżywiania.

PFPŻ ZP