Obniżka produkcji była konsekwencją zarówno niższej powierzchni uprawy, jak i słabszego plonowania.

GUS szacuje, że areał uprawy rzepaku i rzepiku w br. zmniejszył się w porównaniu do ubiegłego roku o 12,5% i wyniósł ok. 827,5 tys. ha.

Nieco mniejszy spadek w ujęciu procentowym odnotowano w przypadku plonów (ok. 8% r/r). Według  GUS, przeciętne plony rzepaku i rzepiku wyniosły 22,6 dt/ha, co oznacza, iż były niższe  o ok. 2 dt/ha w odniesieniu do ubiegłorocznych.

O słabszym plonowaniu zadecydował szereg czynników. Siewy przebiegały w niekorzystnych warunkach pogodowych. W optymalnym terminie zasiano mniej rzepaku niż przed rokiem. Mimo iż stan plantacji przed wejściem roślin w stan zimowego spoczynku był bardzo zróżnicowany, ogólnie był gorszy niż przed rokiem. W lutym, przy braku dostatecznej okrywy śnieżnej chroniącej uprawy przed nadmiernym wychłodzeniem, odnotowano istotne spadki temperatury powietrza przy gruncie. Największe straty wystąpiły w województwach zachodniopomorskim i kujawsko-pomorskim. Niekorzystny wpływ na stan plantacji rzepaku miały także przymrozki i opady śniegu, które wystąpiły w pierwszej dekadzie maja. Na niższe plony wpłynęły również niesprzyjające warunki atmosferyczne w końcowej fazie wegetacji. Opady deszczu i burze w niektórych regionach powodowały wyleganie roślin rzepaku i rzepiku, utrudniały zbiór oraz powodowały większe straty i pogarszały jakość zebranych nasion.

Niższe zbiory rzepaku w bieżącym sezonie, nie tylko w Polsce, ale także w UE - która jest największym globalnym producentem i konsumentem rzepaku - oraz na świecie stanowią czynnik za utrzymaniem wysokich cen skupu surowca. W kraju ceny dodatkowo wspiera stosunkowo słaby złoty. Według danych publikowanych przez MRiRW  w połowie września br. przeciętne ceny skupu netto rzepaku osiągnęły poziom 1929 PLN/t (cena wyliczona jako średnia cena rzepaku zakupionego w ramach kontraktów i poza nimi o wilgotności do 9%). Tym samym, były wyższe o blisko 50% w stosunku do analogicznego okresu w 2010 roku.

(Źródło: Bank BGŻ).