Co się zmieni?

Alergeny

W porównaniu z obecnymi przepisami (obowiązującymi od 1990 roku) nowe rozporządzenie zaostrza wymogi co do informowania konsumentów o alergenach oraz niektórych substancjach powodujących nietolerancję żywnościową. Dotąd informacje te należało podawać na żywności opakowanej, teraz obowiązek ten będzie dotyczył także żywności nieopakowanej. Państwa członkowskie będą mogły zdecydować jedynie, w jakiej formie informacje te należy podać konsumentom (do tej pory decydowały, czy w ogóle należy to robić). Oznacza to, że wymóg będzie dotyczył również żywności sprzedawanej w restauracjach i innych placówkach żywieniowych. Bieżące dane wskazują, że 70% wstrząsów anafilaktycznych następuje po spożyciu posiłku poza domem.

Informację o alergenach trzeba będzie na etykiecie wyróżnić.

Nanoskładniki

Na liście składników żywności trzeba będzie zaznaczyć obecność nanoskładników.

Rzetelna informacja i imitacje produktów

Zaostrzono przepisy o rzetelności informacji. Zostały nimi objęte tzw. imitacje produktów żywnościowych, czyli wyroby wytworzone ze składników innych, niż należało by się spodziewać (np. „ser” wyprodukowany z tłuszczów roślinnych).

Składniki odżywcze

Na etykietach obowiązkowo będzie się musiała znaleźć informacja o wartości odżywczej produktu. Zaprezentowane mają być dane o wartości energetycznej oraz o ilości tłuszczu, kwasów tłuszczowych nasyconych, węglowodanów, cukrów, białka i soli. Dane te należało będzie podać w przeliczeniu na 100 g/100 ml, a dodatkowo można będzie  wyrazić jako procent wskazanego dziennego spożycia.

Podawanie informacji o wartości odżywczej nie będzie obowiązkowe w przypadku niektórych produktów żywnościowych, takich jak żywność nieprzetworzona (np. surowe mięso czy jabłka) czy produkty o niskiej wartości energetycznej (np. przyprawy, kawa, herbata itp.).  

Tymczasowo przepisem tym nie będą objęte też napoje alkoholowe. Wyjątek ten zostanie zweryfikowany trzy lata po wejściu rozporządzenia w życie.

Informacje nie będą obowiązkowe także wtedy, gdy opakowanie jest bardzo małe (mniejsze niż 25 cm2). Natomiast niezależnie od wielkości opakowania należy na nim umieścić: nazwę, zawartość alergenów, ilość netto oraz datę przydatności do spożycia.

Nowe rozporządzenie mówi także, jak zaprezentować te informacje. Powinny one widnieć wszystkie w jednym, łatwym do ogarnięcia wzrokiem polu. Producenci mogą ponadto dobrowolnie zdecydować o powtórzeniu najważniejszych danych z przodu opakowania.

Obowiązkowe informacje o wartości odżywczej należy – jeżeli starczy miejsca – przedstawić w tabeli, a w razie braku miejsca – w formie linearnej. Wartość energetyczną i ilość składników odżywczych należy wyrazić w przeliczeniu na 100 g lub 100 ml. Dane te można także dodatkowo podać w formie graficznej lub z użyciem symboli.

Czytelność

Konsumenci skarżyli się na nieczytelność informacji na opakowaniu. Aby temu zaradzić, nowe przepisy mówią, że informacje należy zaprezentować w sposób widoczny i czytelny, nie osłaniać ich hasłami ani innymi formami reklamy oraz wyraźnie skontrastować z tłem. Ustawodawca ustalił też minimalny rozmiar czcionki, której należy użyć na opakowaniu.

Kraj pochodzenia

Obecnie kraj pochodzenia należy podawać w przypadku wołowiny i cielęciny oraz kilku innych produktów, np. miodu, owoców czy oliwy z oliwek. Nowe rozporządzenie rozszerza ten wymóg na wieprzowinę, baraninę, mięso kóz oraz drób.

Obowiązywanie rozporządzenia

Rozporządzenie wejdzie w życie 20 dni po tym, jak zostanie opublikowane, ale producenci będą mieli trzy lata, by się do niego dostosować. Obowiązkowe informacje o wartości odżywczej trzeba będzie zacząć umieszczać na opakowaniu w ciągu pięciu lat od wejścia rozporządzenia w życie.

Źródło: Rada UE