W badaniu uczestniczyło 800 kobiet, które wcześniej urodziły dzieci z makrosomią, jednak nie miały cukrzycy ciążowej. Uczestniczki przydzielono losowo we wczesnym okresie ciąży do programu edukacji dietetycznej (ze szczególnym naciskiem na indeks glikemiczny) lub do rutynowej opieki prenatalnej.

W porównaniu z kobietami z grupy kontrolnej, ciężarne przydzielone do badanej interwencji uzyskały niższy indeks glikemiczny diety i mniej przybrały na wadze w czasie ciąży (średnia różnica 1,3 kg; p = 0,01). Ponadto rzadziej rozwijała się u nich nietolerancja glukozy. Mimo że u istotnej części kobiet z obu grup przyrost masy ciała w okresie ciąży był większy niż zalecany, u kobiet korzystających z poradnictwa dietetycznego rzadziej występował nadmierny przyrost masy ciała (38% v. 48%; p = 0,01). Jednak ani średnia urodzeniowa masa ciała, ani zapadalność na makrosomię nie różniły się między grupami. Częstości porodów przedwczesnych lub cesarskich cięć również były podobne w obu grupach.

Komentarz: Chociaż poradnictwo i przestrzeganie diety o niskim indeksie glikemicznym nie miały wpływu na urodzeniową masę ciała noworodków, to jednak badanie dostarczyło dodatkowych dowodów na to, że poradnictwo dietetyczne może zmniejszyć przyrost masy ciała w okresie ciąży. Nadmierny przyrost masy ciała powoduje również inne niekorzystne efekty u matki, które mogły nie zostać wykryte w niniejszym badaniu. Prawdopodobnie ma to również szkodliwy wpływ na zdrowie kobiety zarówno pomiędzy ciążami, jak i w perspektywie długookresowej. Zapewnienie dostosowanego kulturowo doradztwa dietetycznego ma priorytetowe znaczenie, zwłaszcza w przypadku kobiet obciążonych wysokim ryzykiem zdarzeń niepożądanych związanych z nadmierną masą ciała.

Źródło: Kurier Diabetologiczny 1/2013